Αμέσως μετά το αριστουργηματικό Festen (1998) και πολύ πριν το σπαρακτικό Submarino (2010), o Δανός Τόμας Βίντερμπεργκ γύρισε το It's All About Love (2003), μία sci-fi ταινία, με μια έντονα απαισιόδοξη αλλά ποιητική ματιά για το έτος 2021. Η μουσική επένδυση του Σμπίγνιεφ Πράισνερ ντύνει τα πολύ γενικά πλάνα αχανών τοπίων και χώρων και τα πολύ κοντινά πλάνα προσώπων με ένα τρόπο που μόνο επικός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Στην Αμερική άνθρωποι πεθαίνουν από μοναξιά, από την καρδιά τους. Κείτονται στον δρόμο. Στην Αφρική, ελλείψει βαρύτητας άνθρωποι ανεβαίνουν στον ουρανό και στην Ευρώπη παγώνουν από τα ακραία καιρικά φαινόμενα.
Στην επιστροφή του για Νέα Υόρκη ο Τζον (Γιοακίμ Φοίνιξ) ζητάει από την γυναίκα του Ελένα (Κλερ Ντέηνς) να υπογράψει τα χαρτιά του διαζυγίου τους. Τίποτα όμως δεν θα συμβεί όπως θα περίμεναν, καθώς έχει στηθεί πίσω από την πλάτη τους ολόκληρη πλεκτάνη. Η Ελένα είναι παγκοσμίου φήμης χορεύτρια πάγου. Άρχισε να εχει προβλήματα με την καρδιά της από την απουσία του Τζον και δεν μπορεί πια ν' αντεπεξέλθει στην καριέρα της. Ζητάει στον Τζον να μείνει μαζί της λίγο ακόμη. Έτσι, ο Τζον και η Ελένα μάχονται μέσα στον κόσμο που ρημάζει να σώσουν την αγάπη τους. Φεύγουν μαζί, αλλά είναι δύσκολο να ξεφύγουν από τους ανθρώπους που έχουν επενδύσει πάνω στην Ελένα.
Τα αδέλφια τους προσπαθούν να τους βοηθήσουν σε αυτή την άνιση καταδίωξη. Ο αδελφός της Ελένα, τους φυγαδεύει σ' ένα τρένο και στην μέση του πουθενά καλούνται να πάρουν αποφάσεις για την ζωή τους. Ο αδελφός του Τζον (Σην Πεν) ταξιδεύει μ' ένα αεροπλάνο που δεν προσγειώνεται λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών και παρατηρεί από ψηλά για τελευταία φορά τον κόσμο αφήνοντας μηνύματα στον τηλεφωνητή του Τζον:"Όλοι είναι απόμακροι, απασχολημένοι με τα δικά τους. Ξεχνούν ο ένας τον άλλο. Έπρεπε να μέναμε μαζί, δίπλα στην λίμνη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την λίμνη. Την φίλησες. Και τώρα κάνει παγωνιά σε όλο τον κόσμο. Πρέπει να ζήσετε. Πρέπει να επιζήσετε και οι δύο. Φίλησέ την, Τζον. Σώσ' την."
Ο Βίντερμπεργκ επέλεξε τον Φοίνιξ μια δεκαετία πριν τον επιλέξει ο Σπάικ Τζονς στην δική του sci-fi ταινία, Her (2013). Αναγνώρισε την ιδιαιτερότητα του προσώπου του και την εκφραστικότητα στα μάτια του και τον έκανε ζευγάρι με την εύθραυστη Κλερ Ντεηνς, την πάλαι ποτέ Ιουλίετα του Μπαζ Λούρμαν που ενηλικιώθηκε αλλά δεν έχασε ποτέ την παιδικότητα της. Αυτοί οι δύο χαρακτήρες κρατάνε στα χέρια τους ολόκληρη την ταινία και μαζί με το πλήθος της ομάδας που εργάζεται για την Ελένα, θυμίζοντας την οικογένεια του Festen και τις εμβόλιμες σκηνές του Σην Πεν που αιωρείται από πάνω τους σαν φύλακας άγγελος, δημιουργείται μια ερωτική ιστορία λίγο πριν το τέλος του κόσμου.
Όταν ρωτήθηκε ο σκηνοθέτης για το τι θέλει να πει με αυτή την ταινία, απάντησε ότι η ταινία μιλάει από μόνη της. Πραγματικά, σε ποιον μπορεί να μην μιλάει η αγάπη; Η ατόφια αγάπη. Αφού όλα γίνονται για την αγάπη, με αγάπη, από αγάπη.Σε ένα κόσμο που αρχίζει να καταστρέφεται μόνο η αγάπη μπορεί να σώσει κάτι, με ένα φιλί, ένα τηλεφώνημα ή μία αγκαλιά... Όσο για τα κάποια σεναριακά κενά που υπάρχουν, η αγάπη τα καλύπτει κι αυτά!
